Σε κάποιες περιπτώσεις τα σχόλια περιττεύουν… Τα γεγονότα και τα έργα του καθένα στο χώρο που καταπιάνεται «μιλούν» από μόνα τους. Ο Γιώργος ο Βελισσαράκος δεν χρειάζεται συστάσεις για το τι αντιπροσωπεύει στο χαλκιδέικο και ευβοϊκό μπάσκετ, άλλωστε μιλάμε για τον ζωντανό εκπρόσωπό του στη διαχρονική πορεία του.
Σαφώς πικραμένος για τον τρόπο που άφησε μετά από πολλά χρόνια τον Γυμναστικό, …άνοιξε την καρδιά του και «ξεσπάθωσε» δικαίως κατά όσων «καπηλεύτηκαν» το όνομα και την ιστορία του στο χώρο. Έφυγε, όπως τονίζει και ο ίδιος, με …ψηλά το κεφάλι, «επιτυχημένος, μιας και με τους παίκτες μου πετύχαμε τον στόχο μας και η προσπάθειά μου δεν μειώνεται».
Τον ίδιο τον προσεγγίσαμε άμεσα μετά τις εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας και όπως μας είπε: «Ήθελα τώρα να μιλήσω, με πίεσαν και απ’ την οικογένειά μου, ώστε να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα και να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις και περαιτέρω προβλήματα». Και όσοι τον γνωρίζετε, δεν μιλάει συχνά αν δεν έχει να πει κάτι ουσιαστικό…