Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Ο έπαινος της υποχρεωμένης μιζέριας

Ένας προϋπολογισμός μαμούθ κι ένα υπερχρεωμένο παρελθόν μόνον για το ζεστό νερό της πισίνας. Κι ούτε μία μακροπρόθεσμη έστω διαβεβαίωση από πλευράς των χρηστών, των κυρίως χρηστών, δηλαδή των δύο ναυταθλητικών ομίλων της πόλης, ότι «ναι βρε παιδικά, κάτι προσφέρουμε κι εμείς, ένα πανελλήνιο μετάλλιο, μία τρίτη, έστω θέση στους Βαλκανικούς», τίποτε, που να κάνουν την Χαλκίδα να ακουστεί λίγο μακρύτερα απ’ τα όρια της Θήβας.

Το αντίθετο μάλιστα. Μόλις ξεπεταχθεί κανένα φυνντανάκι, τρέχουν να του ψάξουν θέση στους ομίλους του κέντρου. Για να ξεφύγει απ’ την μιζέρια, την υπερχρεωμένη που το ανέθρεψε και το έκανε να σταθεί στα πόδια του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου