Χριστοβασίλης έρχεται…
Χριστοβασίλης …και γιατί …«Χριστός και Παναγία»!
Βλέπετε τίποτε καλύτερο, ως πότε ο Ταρνανάς; Και αν κάνει και πίσω ο Μπούρικας; Άντε πάλι, Μετόχι, Στρόπωνες και Κοντοδεσπότι και μη χειρότερα!
Νεκροζώντανες καταστάσεις, όπου δεν θα ‘χουν τρόπο να κρυφτούν ο Εμμανουηλίδης, ο Αλεξάνδρου και οι μαχητές της γενιάς του Μαντζουράκη!
Απ’ τα βάθη των δεκαετιών
Υπήρχαν και κάποιοι ωραίοι φίλαθλοι – Απολλωνιστές στην εξέδρα του γηπέδου των Ψαχνών, με αρκετές δεκαετίες στην πλάτη τους, μεστωμένοι από χρονάκια και σιτεμένοι από κιλά, καλοζωϊσμένοι γενικά.. Έψαξα ανάμεσά τους να βρω τον Πασχάλη, τον Βερτσώνη, τον Μπεθάνη, τον Συμιγδαλά, τον Γιαννίμπα, τον Σκόρδα, τον Τακτικό… Χωρίς όμως επιτυχία…
Δίπλα μου ο Θανάσης ο Πετρογιάννης ρώταγε για τον Κώστα τον Αλαμάνο, τον πρόεδρο που συνεπαρμένος από «Συναπολλώνια» αισθήματα τροφοδοτούσε με ποδοσφαιρικό υλικό τους Ερετριείς!
«Γηράσκω αεί μανθάνων…»
Πήγα στο γήπεδο των Ψαχνών τις προάλλες, αλλά ένας «Ύπατος» της Κεντρικής πύλης -πιθανότατα αξιωματούχος της ΠΑΕ- θέλησε και κατάφερε «να μου κάνει τη ζωή δύσκολη» μέχρι να μου επιτραπεί η είσοδος σε αναγνώριση της «συντακτικής μου ιδιότητας»…
…Μετά από μια «1000άδα» αγωνιστικών ρεπορτάζ σε επτά εφημερίδες και δύο περιοδικά και έχοντας τελειώσει το τρίτο αθλητικό μου βιβλίο …«έφαγα πόρτα»! Ένας νεαρός απ’ τον χώρο της εισόδου με επανέφερε …να ‘ναι καλά το παλικάρι!
Αιτία η μη θεώρηση της ταυτότητας και ως προς το τυπικό αποδίδω δίκιο στον κύριο, όμως επιμένω και επανέρχομαι για το τελικό τεστ… «Για μένα η ταυτότητα, μετά από τριάντα χρόνια παρουσίας στα ποδοσφαιρικά πράγματα του τόπου και όχι μόνο, απλά και μόνο αναμνηστική αξία έχει και τίποτε περισσότερο…».
…Κάποιος που με γνώριζε με τράβηξε απ’ το μανίκι και ενοχλημένος απ’ τη σκηνή: «Κοίταξε πως πηδάνε απ’ την μάντρα…» …Και πιστέψτε με, όλοι αυτοί δεν ήταν Χαλκιδέοι, Αρτακιανοί ή Τριαδίτες!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου